در صنعت گردشگری، حمل و نقل همیشه از اهمیت بالایی برخوردار بوده است و مولفه‌هایی مانند هزینه و سرعتِ رسیدن به مقصد اجزای اصلی تشکیل‌‌دهنده این بخش از صنعت گردشگری بوده‌اند. ولی در برخی از کشورها سرعت و مدرن بودن وسایل حمل و نقل آن‌قدرها هم مهم نیست. درواقع در برخی از کشورها وسایلی عجیب برای حمل و نقل استفاده می‌شود که جزئی از فرهنگ آن مناطق است و اگر واقعاً قصد دارید در سفر با فرهنگ کشور مقصد آشنا شوید، به شما توصیه می‌کنیم حتماً از وسایل حمل‌ونقل بومی آن منطقه استفاده کنید.
نوری (قطار بامبویی)
قطارهای نوری کلمبیا بر روی مسیرهای ریلی حرکت می‌کنند اما شبیه به هیچ قطار مسافری دیگری در جهان نیستند. این قطارها عمدتاً فقط از سکو و چرخ‌های قطار ساخته‌شده‌اند. جالب اینجاست که این قطارها با ماشین‌های دستی که در فیلم‌های غربی قدیمی می‌بینیم تفاوت چندانی ندارند. درواقع، نوری‌های اصیل که در نزدیکی شهر باتامبانگ برای حمل و نقل مورداستفاده قرار می‌گیرند با دست به حرکت درمی‌آیند؛ اما با افزایش محبوبیت نوری‌ها، صاحبان این قطارها موتور موتورسیکلت یا موتور تراکتور و تسمه محرک به آن‌ها اضافه کردند. نوری‌ها که به «قطارهای بامبویی» معروف هستند درگذشته سیستم حمل‌ونقل عمومی مردم محلی را تامین می‌کردند؛ اما به این دلیل که سکوی آن‌ها از بامبو ساخته‌شده و امنیت بسیار پایینی داشتند؛ معمولاً توسط شورشیان مسلح موردحمله قرار می‌گرفتند. به‌تازگی، توجه گردشگران به مسیرهای حوالی باتامبانگ جلب شده است. برخی خطوط دسترسی به این محل از رده خارج‌شده و چندین مسیر جدید نیز در نزدیکی جاذبه‌های گردشگری به وجود آمده‌اند. بااین‌وجود، آینده نوری‌ها چندان مشخص نیست چون‌که کامبوج در حال مدرن‌سازی خدمات حمل و نقل خود است و شاید تا چند وقت دیگر، این سیستم جالب و طبیعی حمل‌ونقل را نداشته باشیم.
راه‌آهن معلق
راه‌آهن معلق ووپرتال نوعی از قطارهای وارونه دنیاست که مسیر 8.3 مایل را در طول 20 ایستگاه طی می‌کند. شاید حمل و نقل با ووپرتال سیستمی آینده‌گرا به نظر برسد اما درواقع بیش از یک قرن از ساخت آن می‌گذرد. ساخت این راه‌آهن در سال 1901 در شهری همنام خودش در راین-وستفالیای شمالی آغاز شد. گذشته این سیستم و طراحی عجیب آن، این راه‌آهن را به عنوان هدف گردشگران قرار داده است اما بسیاری از افرادی که سوار این قطار می‌شوند (که در آلمان به آن‌ها اسچویب‌بان می‌گویند) مسافران محلی هستند. قدمت ساختار این بالابرنده کارشناسان را نگران کرده است. این نگرانی منجر به راه‌اندازی یک پروژه مدرن‌سازی شد که در سال 2012 و 2013 به سرانجام رسید. در طی این مدت، ارائه خدمات در بیشتر بخش‌ها تعطیل بود و واگن‌های قطار در سال‌های 2015 و 2016 به‌روزرسانی شدند. امروز، سفر با این قطار از ابتدا تا انتهای مسیر را در طی 30دقیقه طی می‌کند که از روی رودخانه ووپر، انشعابی از رود راین و همین‌طور از فراز جاده‌ای که از بستر دره رودخانه
عبور می‌کند می‌گذرد.
توک توک
توک توک (Tuk Tuk) جزء وسایل حمل و نقل رایج و عجیب در کشورهایی مانند: تایلند، هند، نپال، کامبوج، پاکستان و اندونزی است. توک توک‌ها معمولاً در اندازه‌ها و شکل‌های مختلفی ساخته شده‌اند و بعضی از آن‌ها نیز مهندسی ساز نیستند و درواقع به‌نوعی دست‌ساز افراد محلی هستند. با این‌حال معمولاً به‌خوبی از پس‌کار خود برمی‌آیند و مسافران را جابجا می‌کنند.
Instagram.com/aftabyazd
