در این ستون ـ بیهیچ دخل و تصرفی ـ گزیدهای از مطالب روزنامههای سراسری کشور را، فردای انتشار میتوانید مطالعه کنید.
دنیای اقتصاد: سرایت دوپارگی آمریکا به حاکمیت
روزنامه دنیای اقتصاد از آن جایی که: « همه دموکراتها به «قاضی سوپر محافظهکار» رای منفی دادند» روی دوپارگی حاکمیت به اصطلاح زوم کرده مینویسد:
قاضی ایمی برت، بهعنوان قاضی تازهوارد دیوانعالی کشور ایالاتمتحده سوگند خورد. بهرغم اینکه تمامی دموکراتهای حاضر در سنا به انتصاب این قاضی محافظهکار و سوپرکاتولیک رای منفی دادند اما اتحاد دوباره جمهوریخواهان و رای ۵۲ نفر از اعضای این حزب، دیوانعالی این کشور را با قاطعیت به دست محافظهکاران سپرد. این مهمترین اقدام ترامپ در طول ۴ سال ریاستجمهوری این کشور بهحساب میآید و حالا باید لیبرالها در سوگ لیبرالیسم مرثیهسرایی کنند، هرچند دموکراتها گفتهاند این کار جمهوریخواهان را تلافی خواهند کرد. به نوشته روزنامه نیویورکتایمز، سنای آمریکا روز دوشنبه نمایی کلی از آمریکای این روزها را نشانداد: آمریکای دوپاره! رای کامل منفی دموکراتها به قاضی برت و رای کامل مثبت جمهوریخواهان
به این قاضی مذهبی و کاتولیک. او در این روز سوگند خورد که دیوانعالی این کشور را تغییر شکل خواهد داد. حالا لیبرالها بیش از گذشته نگران میراث قاضی گینزبرگ هستند که در پیاده کردن ارزشهای لیبرالی در آمریکا توان بیش از حدی به خرج داده بود. روز دوشنبه سنای تحت کنترل جمهوریخواهان آمریکایی، خانم ایمی برت را برای کرسی مادامالعمر دیوانعالی آمریکا با ۵۲ رای موافق مقابل ۴۸ رای مخالف تایید کرد. او سومین نامزد دونالد ترامپ برای نشستن بر عالیترین کرسی قضاوت در آمریکا است.
ورود قاضی ایمی برت محافظهکار به دیوانعالی آمریکا دستاوردی برای دونالد ترامپ، رئیسجمهوری آمریکا در آستانه انتخابات به شمار میرود. کل دموکراتهای سنا با ایمی برت مخالفت کردند. با این حال او جانشین خانم روث بیدر گینزبرگ میشود که ماه گذشته بر اثر ابتلا به سرطان درگذشت.
اعتماد: آب همیشه گل آلود بلوچستان
محمد بلوچ زهی در مطلبی به مسئله آب در بلوچستان پرداخته که روزنامه اعتماد آن را منتشر کرده است:
طی چند دهه گذشته هر بار وقوع حوادث و رخدادهای تراژدیک و تلخ آبی در بلوچستان
از جمله غرق شدن سریالی کودکان در برکهها، هوتگها و گودالهای ذخیرهگاه آب، حمله گاندوها در پی برداشت آب و نزدیک شدن به زیستگاه این حیوانات، شیوع مسمومیتهای آبی و بیماریهای رودهای ناشی از مصرف گلآلود و آلوده آب، مهاجرت، تشدید حاشیهنشینی در شهرها و خالی از سکنه شدن بسیاری از روستاها در پی بیآبی و خلاصه کلام مسئله دسترسی نداشتن مردمان این منطقه به آب بهداشتی همواره محل بحث بوده است و مناقشه.
در تازهترین مناقشات بر سر معضل بیآبی مردمان این منطقه اظهارات نماینده محترم مجلس شورای اسلامی مردم چابهار، نیک شهر، دشتیاری، کنارک و قصرقند در نقد عدم دسترسی روستاییان بلوچستان به ویژه موکلین و ساکنین حوزه انتخابیه ایشان بود که روزهای پیش بازتاب و واکنشهای گستردهای را در پی داشت. قبل از هر چیز ابتدا باید عرض شود که سیستان و بلوچستان به دلیل واقع شدن در اقلیمی خشک و کمباران و نیز محدودیت بسیار منابع آبی و فقر سفرههای زیرزمینی آب همواره مردم این استان را با چالشهای جدی متعددی مواجه کرده و حیات انسانی، نباتی و وحش این استان پهناور و پراکنده را در طول سالیان متمادی به مخاطره انداخته و تا مرز نابودی کشانده است. طی چند سال اخیر بارندگیهای متوالی وضعیت سفرههای زیرزمینی و منابع آبی در این منطقه را نسبت به گذشته بهبود بخشیده و رودها را جاری کرده و قنوات را روان و سدها را سرازیر از آب اما همواره این سوال پیش خواهد آمد با این وضعیت پس چگونه است که به رغم بارشهای مطلوب و بهبودی نسبی منابع آبی هنوز نقدها از عدم دسترسی ساکنین سیستان و بلوچستان به آب آشامیدنی همچنان بالا گرفته و در صدر مطالبات و خواستههای مردمی نیز جای گرفته است؟ پاسخ را باید اینگونه عرض کنم که گرچه اکنون بیش از هر زمان دیگر بر اثر بارشهای متوالی در سالهای پیش وضعیت منابع آبی بلوچستان بهبود یافته اما آنچه که نتوانسته کام برخی از مردم منطقه را سیرآب و عطش ایشان را رفع کند، روستاهایی است که فاقد شبکه آبرسانی هستند و همین امر سبب شده با پر شدن برکهها، رودها و هوتکها چالشهای دیگری پیش پای ساکنین این منطقه قرار گیرد.
برای مثال روستاهایی که به خاطر فرسودگی شبکه و ناوگان آبرسانی با کمبود آب شرب مواجه و یا فاقد لولهکشی آب هستند پس از پر آب شدن رودکها و هوتکها نیاز آبی خویش را از دل همین آبهای موجود میجویند که یا این امر سببساز غرق شدن کودکان در رودکها و هوتکها خواهد شد یا اینکه طعمه گاندوهایی میشوند که افراد برای برداشت آب به حریم شخصی این حیوانات مراجعه میکنند. بنابراین اگر طی یکی، دو سال گذشته بیش از هر زمان دیگر خبر غرق شدن و قطع عضو کودکان بر اثر حمله گاندوها شنیده شده علت مشخص است؛ دسترسی نداشتن برخی از روستاها به شبکه آب شرب یا فرسوده بودن شبکههای موجود و اختلال در رسیدن آب به دست مشترکین و رجوع به رودخانهها و هوتکها برای تامین آب مصرفی. در اینجا باید توجه داشت که مشکل آب شرب مردمان بلوچستان مربوط به یک دولت و دو دولت نیست در طول دولتها، فریاد بیآبی مردمان این خطه همواره بلند بوده ولی چون کمتر کسی بوده تا درد تشنگی، بیآبی و عطش مردم را در تریبونهای ملی فریاد بزند و با رسایی و شیوایی شرح و توضیح دهد همچنان صداها به جایی نرسیده و فریادها کمتر شنیده شده است. اما نمیتوان برای شرایط و اوضاع بغرنج کنونی، دولت فعلی را مقصر دانست و انگشت اتهام را به تنهایی به سوی دولت روحانی دراز کرد و نباید فراموش کرد که در دولت اول و دوم روحانی پروژههای آبی قابل توجهی در سیستان و بلوچستان استارت خورده یا مورد بهرهبرداری قرار گرفته است. به هر روی از سویی نمیتوان فریادهای بیآبی نماینده محترم چابهار، نیکشهر، کنارک، قصرقند و دشتیاری در مجلس شورای اسلامی را ناشنیده گرفت و از طرفی نیز نمیشود چشم به خدماتی که در طول این 7 سال دولت روحانی انجام شده بست و از کنار آن به سادگی رد شد. باری آن طور که متولیان آب در سیستان و بلوچستان اظهار میدارند، سالیانه 10 درصد از کل بودجه آب کشور مصروف طرحهای آبرسانی به شهرها و روستاهای این استان میشود که اگر همین نگاه و رویکرد در دولتهای بعد نیز تداوم یابد دیری نخواهد پایید وضعیت آب آشامیدنی منطقه بهبود پیدا کند. با این تفاسیر اگر از همان ابتدا دولتها هر کدام برای آبرسانی و ایجاد شبکههای آب شرب روستاهای سیستان و بلوچستان قدم برمیداشتند و نمایندگان آن نیز چنین بطری به دست در مجلس «آب همیشه گلآلود بلوچستان» را به نمایش میگذاشتند اکنون باید خواسته دیرینه مردم استان تحقق یافته بود.
ابتکار: ایران ـ آمریکا؛ تغییر در سطح منازعه
روزنامه ی «ابتکار» در ستون سرمقاله به موضوع انتخابات آمریکا پرداخته مینویسد:
بدیهی است وضع جاری نمیتواند پایدار باشد. نتیجه انتخابات نوامبر بیتردید به عنوان یک متغیر در رویکرد واشنگتن و تهران عمل خواهد کرد. ممکن است چنین پنداشت که طی چهار دهه گذشته روابط تنشآلود ایران و آمریکا با همه فراز و فرودهایش، همواره پایه ثابت داشته است. از این رو نمیتوان چشمانداز روشنی را در برون رفت دو کشور از بنبست روابط یا دشمنی مدتدار آنها تصور کرد. اما تغییر اوضاع و سرریز شدن ظرفیت تحمل دشمنیهای دوسویه بهگونهای است که پنجاهونهمین
انتخابات ریاستجمهوری ایالاتمتحده برسرانجام دشمنیهای تهران و واشنگتن تاثیر مستقیم گذاشته و یا آن را از بلاتکلیفی مزمن بیرون میآورد.
نتیجه انتخابات نوامبر به هر شکل که باشد، صفحه جدیدی را در منازعه ایران و آمریکا رقم خواهد زد. رئیس جمهوری آینده ایالات متحده ترامپ باشد یا بایدن، تفاوت نمیکند. تنش میان دوکشور در نقطهای است که تصمیمسازی و ارادهای متفاوت از گذشته را طلب میکند. ترامپ ماجراجوست و در صورت موفقیت در انتخابات، برای واداشتن تهران به گفتوگو و توافق با نتیجهای که او و متحدانش درپی آن هستند، بیمیل به اقدام با شدت بیشتر نیست.
موفقیت جوبایدن نیز تفاوت زیادی را در صورت مسئله اختلافات ایران و آمریکا ایجاد نمیکند. او همان مطالباتی را از تهران دارد که ترامپ در چهار سال گذشته بر آنها پافشاری کرده است. اعتراض بایدن و جناح هوادار او به بینتیجه بودن اقدامهای ضد ایرانی ترامپ از یکسو و نیز رویکرد یکجانبهگرای او در اجرای سیاستهایش بدون مشارکت دادن متحدان اروپایی آمریکاست.
بایدن درصورت بازگشت به برجام، این توافقنامه را محدود به تکنولوژی هستهای ندانسته و مانند ترامپ خواستار گسترش دامنه آن در سطوح دیگری است که تاکنون خط قرمز تهران در قبول هرگونه گفتوگوی احتمالی اعلام شده است. علاوه براین مشاوران بایدن تصریح کردهاند که سیاست فشار حداکثری علیه ایران را تا کسب نتایج دلخواه از توافق با تهران ادامه خواهند داد. بایدن براین ادعاست که با اصلاح رویکرد واشنگتن در دوران ترامپ، به نتایجی دست خواهد یافت که رقیب او در این کار ناکام بوده است.