امیر حسین ذاکری - در جلسه شورا یکی از دوستان گفت: بچه‌ها چرا برخی مردم عادت کردند از واژگان یا عبارات منفی استفاده کنند. مثلا می‌گویند ما درد مندیم بدبختیم، زیر خط فقریم،....؟ یکی از دوستان گفت: اگه تو نمی‌دونی مردم چرا این عبارات را بکار می‌برند لابد خودت مرفه بی‌دردی. حتما تحریم و گرانی‌ها بر تو تاثیر ندارد؟ وی گفت آره خب تاثیر نداره به کسی چه؟! همه خندیدند.
جناب روایتچی گفت: خدا رحمت کنه همه رفتگانتو یک خاله‌ای داشتم بنده خدا عادت داشت همیشه واژه بدبخت را بکارمی برد. مثلا اگه می‌خواست به یکی از بچه هاش بگه یه لیوان آب برای بابات بیار می‌گفت: یه لیوان آب برای بابای بدبختت بیار. آخه تو زندگی خیلی زجر کشیدند. شوهر خاله‌ام ورشکست شده بود. حسابشو کنین اون موقع که ارزونی بود گوشت ومرغ از سبد خریدشون حذف شده بود. مرارت‌ها آنها را به قناعت‌ها کشانده بود. یه‌بار مادرم به خاله‌ام گفته بود: آنقدر نگو بدبختم. جواب داده بود: یه عمر بدبختی دارم می‌کشم می‌خوای بگم خوشبختم؟
یکی از دوستان گفت: خدا رحمتشون کنه اگه از دنیا رفتند بدبختی و ادبیات منفی شون هم از دنیا رفت!
همکاردیگرمان یعنی جناب «مخبرچی» که مسئول پیام‌های مردمی هم هست گفت: اتفاقا بیشتر مردم که با دفتر روزنامه تماس می‌گیرند با آه و ناله خطاب به مدیر روزنامه می‌گویند: آخه ما بدبختا چکار کنیم با این اوضاع جنگ روانی و جنگ اقتصادی، که شدیم روانی
از دست این جو روانی؟ آیا مسئولان کاری در این مورد نمی‌توانند بکنند؟
دیگری به کنایه گفت: چرا، مسئولان مشغول کارند. بزودی با رفاهی که ایجاد می‌کنند این واژه سخیف از دهان مردم می‌افتد. دلار و سکه که ریزشی شده اولین گام آنهاست. من امیدوار شدم یه کارایی از دست مسئولین برمیاد. همه خندیدند.
جناب نفس کش گفت: آهای نفس کش، درست که مردم در رنج‌اند و دم از بدبختی می‌زنند ولی خوشبختانه بعضی‌ها بخاطر خوشبختی همین مردم سینه چاک می‌دهند. چندی پیش یک نماینده پر شور و هیجان در مجلس با الهام از من نفس کش طلبیده بود و خطاب به رئیس دولت گفته: «آهای نفس‌کش، آهای آقای رئیس جمهور، بس است مرارت و رنج و بدبختی، امروز اکثریت قاطع مردم به کمتر از خوشبختی راضی نمی‌شوند». همه خندیدند.
Instagram.com/aftabyazd
